KÜFRÜN ANCAK TEKZÎB (YALANLAMA) İLE OLACAĞINA İNANAN KİMSENİN SAPIKLIĞI

Hamd,yalnızca Allah’adır.

Küfür (inkâr),türlüdür. Mürcie ve diğer bid’at ehli fırkalar:”Küfrünaslının sadece tekzîb (yalanlama) olması gerekir” demişlerdir.Fakatbu görüş, delillere ve gerçeğe aykırıdır.

Bilindiğigibi rasûller (peygamberler), mucizeler ve kalplerin itaat etmek zorundakaldığı kesin delillerle gönderilmişlerdir.Tekzîb (yalanlama)ise, (peygamber gönderilen) geçmiş ümmetlerde en az meydana gelen olayidi.Oysa geçmiş ümmetlerde en çok meydana gelen küfür, kibirlenme, inkârve inat idi.

Nitekim Allah -azze ve celle- Kureyş’izikretmiş ve onların Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-‘i yalanlamadıklarını, onlarıngerçekte Allah’ın âyetlerini inkâr ettiklerini belirtmiştir. Bu küfür,pek çoktur. Bunun içindir ki İslâm âlimleri, yüz çevirme, kabul etmeme,kibirlenme, yalanlama, nifak ve şüphe küfrü olmak üzere küfrü çeşitlikısımlara ayırmışlardır.

Kur’an ve Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-‘insünnetinden bunların delilleri pek çoktur.Örneğin Ebu Tâlib’in,Peygamber -sallallahu aleyhive sellem- ile olan kıssası bu konuda açıktır.Zirâ EbuTâlib, Peygamber -sallallahu aleyhive sellem-‘i tasdik ediyordu. O: “Sen bizim yalan söylemeyen veyalan getirmeyen evlâdımızsın” demesinerağmen o kâfir idi. Çünkü o, diliyle ikrar etmemiş ve ameliylede buna boyun eğmemişti.